آخرین نوشته ها
-
تداوم روزانه عادت های خوب
در سال ۱۹۹۳، بانکی در ابوتسفورد، کانادا، کارگزار بورس ۲۳ سالهای به نام ترنت دایرزمد را استخدام کرد. ابوتسفورد منطقهای کوچک در حومۀ شهر ونکوور بود که مرکز معاملات تجاری بزرگی محسوب میشد. با توجه به موقعیت مکانی و تازهکار بودن دایرزمد، هیچکس انتظار زیادی از او نداشت؛ اما او به لطف یک عادت روزانۀ ساده پیشرفت خوبی کرد. او هر روز دو ظرف شیشهای روی میز کارش میگذاشت. یکی از آنها پر از گیرههای کاغذ و دیگری خالی بود. صبحها به محض ورود، شروع به کار میکرد و برای…
بیشتر بخوانید » -
بخش اول فصل پانزدهم کتاب عادت های اتمی
عادت ها را لذت بخش کنید در اواخر دهه ۱۹۹۰، استفان لایدر، یکی از کارمندان بهداشت عمومی، از اوماها در ایالت نبراسکا به کراچی، پاکستان سفر کرد. کراچی یکی از شلوغترین شهرهای جهان بود و تا سال ۱۹۹۸ بیش از نه میلیون نفر در آن زندگی میکردند. این شهر به عنوان مرکز اقتصادی پاکستان و نقطه کلیدی حملونقل شناخته میشد و برخی از شلوغترین فرودگاهها و بندرها را در منطقه داشت. در بخشهای تجاری شهر، امکانات استاندارد شهری وجود داشت، اما بیشتر ساکنان کراچی در محلههای غیرقانونی و زاغهها زندگی…
بیشتر بخوانید » -
چگونه عادتهای خوب را اجتنابناپذیر و عادتهای بد را غیرممکن کنیم؟
ویکتور هوگو با یک مشکل جدی مواجه شد. این نویسنده فرانسوی در تابستان سال ۱۸۳۰ به ناشر خود قول داده بود که کتاب جدیدش را در مدت دوازده ماه به پایان برساند؛ اما به دلیل مشغلههای مختلف، نتوانست به این تعهد عمل کند. در نهایت، ناشر به او مهلتی کمتر از شش ماه داد و خواست که کتاب را تا ژانویه ۱۸۳۱ تمام کند. هوگو برای جبران این تأخیر، نقشه عجیبی کشید. او تمام لباسهایش را جمع کرد و از دستیارش خواست که آنها را در یک صندوق بزرگ قرار…
بیشتر بخوانید » -
قانون دو دقیقه
بخش ۱۳: چگونه با استفاده از قانون دو دقیقه، تمایل به تعویق انداختن را کنار بگذاریم؟ یکی از سادهترین راهها برای غلبه بر تنبلی و تمایل به تعویق انداختن کارها، استفاده از قانون دو دقیقه است. این قانون بیان میکند که اگر کاری کمتر از دو دقیقه طول بکشد، باید بلافاصله آن را انجام دهید. این ایده ساده اما قدرتمند میتواند به شما کمک کند تا از چرخهی تعویق انداختن خارج شوید و کارهای کوچک اما مهم را به موقع انجام دهید. قانون دو دقیقه بر این اصل استوار است…
بیشتر بخوانید » -
به آرامی گام بردارید؛ اما هرگز به عقب برنگردید
استاد دانشگاه فلوریدا، در اولین روز کلاس عکاسی، دانشجویانش را به دو گروه تقسیم کرد. او توضیح داد که دانشجویان سمت چپ کلاس در گروه کمیت قرار دارند و نمره آنها تنها بر اساس تعداد عکسهایی که تولید میکنند، تعیین خواهد شد. در آخرین روز کلاس، تعداد عکسهای تحویل داده شده توسط هر دانشجو شمرده شد: ۱۰۰ عکس با نمرۀ الف، ۹۰ عکس با نمرۀ ب و ۸۰ عکس با نمرۀ ج. دانشجویان سمت راست کلاس در گروه کیفیت قرار گرفتند. آنها باید در طول ترم فقط یک عکس ارائه…
بیشتر بخوانید »